بررسی رابطه بین مالکیت مدیریتی، اهرم مالی و سیاست تقسیم سود شرکت های دارویی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران با استفاده از معادلات هم زمان

مقدمه: مطابق با نظریه نمایندگی افزایش مالکیت مدیریتی به همسویی تصمیم های مدیریت با منافع سهامداران کمک می کند و رفتار های فرصت طلبانه مدیران را محدود می کند اما رفتار های مدیران ممکن است به میزان سود تقسیمی و اهرم مالی نیز بستگی داشته باشد. از این رو، مطالعه حاضر، بر آن است تا رابطه بین مالکیت مدیریتی، اهرم مالی و سیاست تقسیم سود را برای شرکت های دارویی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران با استفاده از روش معادلات هم زمان مورد بررسی قرار دهد. روش پژوهش: پژوهش حاضر، کاربردی با رویکرد پس رویدادی و طرح آن از نوع شبه تجربی است. برای دستیابی به هدف های پژوهش، تعداد 20 شرکت دارویی به روش شبه تجربی در بازه زمانی 1391-1383 انتخاب شد. در این پژوهش از روش معادلات هم زمان حداقل مربعات سه مرحله ای، داده های ترکیبی و نرم افزار eviews نسخه 7 برای آزمون فرضیه های پژوهش استفاده شده است. یافته ها: بین اهرم مالی و مالکیت مدیریتی شرکت ها و هم چنین، بین سیاست تقسیم سود و مالکیت مدیریتی شرکت ها و نیز، بین سیاست تقسیم سود و اهرم مالی شرکت ها رابطه متقابل منفی وجود دارد. نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان می دهد که بین مالکیت مدیریتی، اهرم مالی و سیاست تقسیم سود شرکت ها رابطه متقابل منفی و معنادار وجود دارد. بنابراین، کاهش (افزایش) هر یک از آن ها افزایش (کاهش) دو متغیر دیگر را به دنبال خواهد داشت. هم چنین، مالکیت مدیریتی و سیاست تقسیم سود شرکت ها روش های جایگزین برای کاهش هزینه های جریان های نقد آزاد محسوب می شود و نتایج پژوهش حاضر با نظریه نمایندگی سازگار است.   واژه های کلیدی: اهرم مالی، سیاست تقسیم سود، مالکیت مدیریتی، نظریه علامت دهی، نظریه نمایندگی.